UG Zbójno

Grodzisko „Szaniec” w Podolinie

          Nazwa miejscowości pochodzi od prawdopodobnie od nazwy „Podole’’ lub „pradolina’’. Według opowieści przechodził tędy lodowiec o czym może świadczyć ukształtowanie terenu.W tej miejscowości znajduje się grodzisko od początku XII do początku XIII wieku, zwane miejscowo „Szaniec’’. Położone na wschodnim skraju wsi na najwyższym wzniesieniu brzegu doliny rzeczki Wilenicy. Gród obronny być może książęcy, dwukrotnie niszczony pożarami. Porośnięty i częściowo zakrzewiony. Zabytki ruchome: kamienny rozcieracz, Ułamki ceramiki naczyniowej. Według opowieści ludzi przekazywanych z pokolenia na pokolenie, na Szańcu znajdował się gród książęcy. Było to miejsce obronne, otoczone wałem i murami. Mieszkali tam książęta z paniami dworu. Odbywały się tam przeważnie turnieje rycerskie. Przyjeżdżali rycerze z różnych stron świata. Sława tego miejsca rozniosła się szerokim echem po całej okolicy a nawet świecie. Rodzina książęca panująca tam, była bardzo dobra dla swych poddanych, a to zaś nie podobało się innym dworzanom. Chcieli mieć wszystkie bogactwa tylko dla siebie, nie dzieląc się z nikim innym. Narastał bunt, aż w końcu doszło do zamieszek czego efektem było spalenie zamku. Mimo prób, nie udało się go uratować. Nigdy więcej go nie odbudowano, gdyż rodzina książęca zginęła w płomieniach. Pozostało tylko miejsce, które przez wiele lat porastało roślinnością, częściowo nawet zadrzewione.